Üstat pek de ürkekmiþ, birazcýk fazla caným Gün batarken ufukta bu telâþ bu korku ne ? "Geçe kalma erken gel, karýþmam" demiþ haným Boþ ver beyim n’olacak, iç bâde bak keyfine
Þikâyetim olmazdý böylesi bir hatundan Her akþam yollarýmý bekleyecekse böyle Müthiþ bir haz alýrdým bu her günki oyundan Hiç bitmesin isterdim ne ilk ne de son perde
Oysa ne git diyen var, ne yolumu bekleyen Yalnýzlýk acýsýna garip gönlüm neylesin ? Hasretim o bir sese, her gün evden çýkarken "Güle güle git" desin, "Akþam erken gel" desin
(Kadýköy / Ýstanbul - Aðustos 1975)
Zekâi BUDAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zekâi Budak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.