Af et beni ne olur.
Sen geldin yine, aklýma,
ve daldým ! bulut oldu gözlerim,
birer,birer döküldü anýlar,
demek ‘ki
seni, unutamamýþým.
dikildin ! birdenbire, karþýma,
hesap sorar gibi,
geçmiþten,
terledim, bakýnca karþýnda,
görünce utandým,
ama kaçamadým senden.
Nerden çýktýn,
durup dururken karþýma.
Af et ne olur, suç bendeydi,
gönül verdiðini bilemedim ki,
terk ettim,bilmeden,
seni bensiz býraktým,
yaban ellerinde,
yazýklar olsun bana,yazýklar olsun.
Hala kaldý mý buna raðmen
aþk sende.
Eski günlerimizi
hatýrlatma bana,
saten suçluyum,ben
bir de sen söyleme,yüzüme çarpar gibi þunu,
öyle,acýr gibi bakma bana.
Hala ben varmýyým senin gönlünde,
var ’mýyým o çarpan güzel kalbinde,
çok geç olmadý mý senin için,
oysa benim için,
çok geç oldu seni anlamakve sevdiðini bilmek,
utanýyorum senden utanýyorum,
af et beni af et ne olur.
kahroldum piþmanlýðýma,
kahroldum piþmanlýklarýma.
a.yüksel þanlýer
15 þubat 2009-02-14
antalya.
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.