alacakaranlýðýnda gecenin farkýna varamadan hiç yaðmur tanelerince boþalan aceleci saatlerin ürküten sessizliðinde sesim ol tut ellerimi
çoðu kez,sevinçlerin bekleþtiði duraklarda yoðrulurduk kendi hüznümüzle bir baþýmýza kalýp üþürdük ve bir geceyi daha ayaküstü bölüþürdük tut ellerimi
beklenenler geldikçe bir bir kim kim için oradadýr, kim bilir uzaklaþýr birazdan sabýrla bekleþenler yine yalnýz kalýrýz salaþ duraklarýnda yaþamýn yine tut ellerimi
ýslak soðukluðu üþütür içimi hep paylaþmak istediðimde doðmamýþ gözyaþlarýmý sessizliðimi bölüþmek istediðimde tam orta yerinden bir kuþun kanat çýrpýþý kadar az bir zaman bile olsa tut ellerimi
bak þu kayan ikimizin yýldýzý zaman bu kanat çýrpar sonsuzluða geride hiçbir þey kalmaz düþünme tut ellerimi
Sosyal Medyada Paylaşın:
haluk yolsal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.