Sen Vardın

Sen Vardýn
yeni bir gündü bugün
daðlarýn doruklarýna deðince
ýlýk parmaklarý güneþin
içim titredi birden
orman güllerinin
yapraklarýndaki su damlacýklarýnda
sen vardýn

yüksek çam aðaçlarýnýn
özgür nefeslerinde
ve her renkten çiçeklerin büyüdüðü
yayla çimenlerinde
sen vardýn

köyümün toprak yollarýnda yaðmur sonrasý
fýndýk bahçelerinin sakin köþelerinde
ot kokulu yastýklarýnda Þolma’nýn
tütün tarlalarýnda ter döküp
militan yeþili çay bahçelerinde
sen vardýn

pamuk tarlalarýnýn rengiydi gelinliðin
sancýlý ýrgat gecelerinde
çatlak çatlaktý avuçlarýn ve toprak
kan kokuyordu dünden
uyur muyduk bir yandan yýldýzlarý sayarak
bir iki üçüncüde
sen vardýn

tüm yaþanmýþlýklarý kayda aldýn biliyorum
biliyorum sen vardýn
bense hep sana uyardým
ay da üþürdü sensiz gecelerimde
elinde tebeþir öðrencilerinle
bilimin aydýnlýðýnda hep
sen vardýn

iþçi kýzlarla tezgah baþýnda
ya da çay molalarýnda biriken nefretin vardý
tüm iðrençliðiyle kirlenmiþliðin
hesabýný tutuyordun, kýskanýyordum seni hesaplardan
ve belki beni biraz unutuyordun
oysa her zaman
göðüs kafesimin ince yerinde
sen vardýn

ama birgün
simsiyah bir gökkuþaðý belirdi gökyüzünde
gökkuþaðý ve kaybolan kocaman bir boþluk
o boþlukta
sen vardýn
sen var mýydýn ?






Sosyal Medyada Paylaşın: