Pekala !
Susmuyorum !
susuyorsun !
Nekadar, Nereye kadar ?
bana sustun,
kendine susabilirmisin ?
Sana susmadým,
Kendime susabilirmiyim ?
Yýkýlasý duvarlarýn var!
insaný delirten, eline alýp balyozu
"kýracam ulen!" dedirten.
biraz yýllanmýþ biraz yýpranmýþ,
irili ufaklý zamansýz çatlaklarý var.
anlamlý anlamsýz onlarca çizginin eþlik ettiði
yaþanmýþlýklarý var.
bir kaç oyuk gördü ýþýk huzmelerini farkeden gözüm
seyirdi hafifçe ýþýðýn döndüðü yöne.
topraða sýkýca salýnmýþ inatçý kökler
istediði yöne savrulan dallar gördü.
Gerçekmi?
Bilmem! … belki de
Belki de deðildir.
Gerçeðin neresindesin, hangi ucuna iliþtin ?
yoksa gerçekten, kaçýyormusun ?
yada yine göçüyor musun?
hiçlikler, yokluklar, yarýlmýþ bedenler
boþluklar, anlamsýzlýklar,
sisli, puslu görmeyen gözlerin ruhlarý...
adaletsiz, deðersiz, kimsesiz beyinler...
düþün Rodin’nin düþünen adamý düþün !
çenene yasladýðýn
tokmak misali yumruðunu
bir kere olsun havaya kaldýr be adam,
oturma hep ayný bahçede,
gör delilerin gerçeklerini
akýllýlara nasýl kafa tuttuklarýný...
boþluklarda karýþan zihinlerin
içinden çýkamadýðý iki soru;
körler siyahýn içinde ki renkleri nasýl yakalar?
gören gözler renkleri birbirine bulamaç edip
nasýl karalara bürünür?
sorgular, sorular…
her biri ait olduðu kiþiyi yakar.
"neden ?"
kimisi için cevap
kimisi için soru,
ama susmak nedir?
Yorumsuzluk mu?
yoksa sessiz yorumlama mý?
Susmak sabahýn demine vuran sisli havadýr,
göremezsin hiç bir yeri
halbu ki herþeyin yerli yerinde olduðunu bilirsin
yok’muþ gibidir ama vardýr.
gördünmü ? sorusunun cevabýdýr...
deðilmidir yoksa ?
cevap ver!
neden di ? sessiz sakin yok oluþ.
Ne yaptým sana ?
En az senin kadar bencilim, dik kafalýyým
ve yorgunum
beynimde ki azat için bir cevap istiyorum,
seni düþünmüyorum,
kendimi hiç düþünmüyorum zaten
sadece bir soruya bir cevap eþitliði istiyorum,
Doðanýn dengesinin kurulu olduðu zýtlýklara eþdeðer cevaplar…
Varmýdýr ?
Belkide yoktur… Olsun oda olur!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.