Kaþlarýný devirmiþsin yine
Ama niye?
Gül biraz... Hadi gül biraz
Bilirsin...
Aþýk usandýrýr bu naz
Kuþkun boþuna
Bu þüpheciliðin niye?
Söyler misin?
Ayýp olmuyor mu biraz...?
Bak rengin solmuþ,
Elin, ayaðýn titremiþ,
Ne bu telaþ...
Gel rahat ol, rahat ol biraz
Bak gözlerin dolmuþ,
Yanaklarýna süzülmüþ,
Yaþ yaþ...
Deðer mi üzülmeye?
Üzülmeye deðer mi yaþam?
Gerçek olan ne kaldý ki?
Ne dostluk,
Ne sevgi,
Ne insanlýk...
Yalan bu alemde, her þey yalan
Üzülme boþuna...
Sana yazýk,
Sevgiye yazýk,
Yaþlarýna yazýk...
Kaldýr baþýný,
Devirme kaþlarýný...
Bükülmesin boynun,
Haydi gülümse, gülümse biraz.
Yaþamak zor...
Þartlar aðýr da olsa,
Ýnsan olmak güzel...
Acýyla da olsa yaþamak güzel.
Hayat. Buna deðmez mi?
26. 07. 1999
Suat TUTAK