Ýçimi ýsýtýyor sözlerin, yalnýzca bir an ama Sonrasýnda korku sarýyor etrafýmý... Tenimdeki dostane sýcaklýk, düþmanca soðuyor ve üþüyorum. Elimi tutmuyor sanki artýk hayalin, canýmý yakýyor... Giderek belirginleþiyor sanki alevler,sarýyor ruhumu... Yok olduðundaysa,bende kayboluyorum. Belirsiz kal hayatýmda ne terk et, ne de boð varlýðýnla. Varlýðýnla mý yaþayamam, yokluðunla mý bilmiyorum çünkü.. Ne tam siyahlaþ gece gibi, ne de parla beyaz gibi... Gri kal ruhumda Yeni doðan bir gün gibi sabahýn buðusu gibi aksýn gözlerin içime..
Sosyal Medyada Paylaşın:
sakiin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.