beni en öz canýmdan vurdular.. kanýmý cansýz ýrmaklarýn suyuna katýp.. bilmediðim köylerin çehresine yaydýlar... kaç yüze deðdim. saf bir suyla.. kaç bitkinin gövdesindeydim
beni en hoyrat yerimden vurdular.. sandýlarki öldümde kurtuldular.. öldüm elbet ölmek en çok ölene yakýþýr.. beni bir katliamýn içine yakýþtýrdýlar.
keþke ölseydim öldürülmeseydim.. ölseydimde , öldüreni üzmeseydim... Sosyal Medyada Paylaşın:
idil-can Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.