Dört mevsim birden.

Çýktým sahilden,toroslara doðru,
Dolandým durdum, eðri büðrü yolu,
Koklayýp geçtim çam ormanlarýndan,
Sallanýp gittim, Ankara’ya doðru.

Etrafa baktým, geçtim ovasýndan,
Bolca su içtim, çubuk yaylasýndan,
Sünbül topladým buðday tarlasýndan,
Ve hava aldým, Toros daðlarýndan.

Ve beller geçtim, baktým Toros’lara,
Her taraf beyaz, kar duman daðlara,
Geçmiþi andým, unutmuþtum sandým,
Derdimi yanýp, aðladým Toros’lara.

Göründü yoldan, Koca tepe birden,
Aklýma geldi, 26 Aðustos 1922 birden,
Hayaller kurdum, Atatürk’ü andým,
Bu güne bakýp, dert yandým içimden.

Bir de ne görsem, sis bastýrdý birden,
Göz gözü görmez, geçti yol üstünden,
Ne bahar kaldý, ne sabah ki ! yazdan,
Ayný gün gördük, dört mevsimi birden.

A.Yüksel Þanlýer
17 Mart 2009
Ankara.

Sosyal Medyada Paylaşın: