KABA YEL

Ýliklerimize kadar buz tutarýz,
Seninle ýlýk bir sýcaklýk duyarýz.
Dokunduðun karlarý eritirsin,
Dereleri önüne katar seðirtirsin.
Seninle bulutlar daðlardan daðlara,
Uçuþur durur, ormandan ormana…
Peþinden koþan tozlar sessizce akar,
Yaðýþlar önünden hýzla kaçar,
Çatlamýþ dudaklara,
Kuruyan gönüllere,
Merhamet yüklü sevgiler saçar.
Göz çukurlarý seninle sevinir,
Daðlar, taþlar seninle devinir,
Tozlar, dumanlar seninle dans eder,
Ruhunda ýlýk ýlýk çiçekler açýp gider,
Çiðdemler seninle bahara merhaba der,
Su sesleri seninle olur derbeder…
Arýlar kovanlarýndan göklere uçar,
Karýncalar, uçsuz bucaksýz yollar yapar,
Kaným seninle þaha kalkar,
Dalga dalga, boy boy uzar,
Sevgi tomurcuklarým yerinden fýrlar,
Seninle açýða çýkar, kaybolan sýrlar,
Senin bir okþayýþýn bana hayat verir,
Seni seven gönüllerin kalbinde erir...

22.03.2008
Akdaðmadeni
Sosyal Medyada Paylaşın: