Beni hükmeden ilahýn varlýðýna
Ýzanýmý açýyorum
Sesimde kýrýk dökük bir acziyet
Birikmiþ ömrüme kazýnmýþ
Mýrýl mýrýl onca günah
Ýçimi cilalayan mutluluklar
Gövdesinden beslendiðim annem
Ah baþý yukarýlarda dolaþan
Ve ancak secdede hatýrladýðým babam
Gün saklý sýrrýný buyurduðunda
Beni ifþa eden rahmin aðzýnday(d)ým
Rahman ve rahim olanýn adýyla
Söylenecek son nefesime kadar adým
Ucuz insanlardan biriyim biliyorum
Sözün gücüne ergin bir aklým yok
Hayata baðýmlý ayaklarýmla yürüyorum
Sadece adanmýþlýðýmla övünüyorum
Her hayat gibi hýzlý ve yorgunum
Acýktýðýmda yediðim putlarýmla
Ýliðime kemiðime kadar insaným
Hain,yoksul,aciz ve hep umutlu
Ben bizkende böyle düþünüyordum
Alacalý sevinçlerimle ve sürekli akan
Vaktin boyunduruðundayken kafam
Benim sanýyordum düþlerimi
/
Ah süngüsü yukarda daðlar gibi
Azim adýmlarla basardým arza
Sahici her nazarýmda gördüðüm
Kevnimi kabullensin diye ayetliðim
Söylüyorum artýk kendimi
Doðduðum .......... yýl önce bu gün
Deðiþen ve deðiþtiren zamanýn
Kalýbýna dökülerek
Kadavramý eðip bükerek belki ama
Ruhumun hicran ve esintileriyle
Hep inancýmý var ederek
Susmamý konuþacaðým o güne erenedek
Bu doðduðum günden vazgeçiyorum