sana dilsiz,dudaksýz sözler söyleyeceðim
bütün kulaklardan gizli sýrlardan bahsedeceðim
bu sözleri sana,herkesin içinde söyleyeceðim
ama senden baþka kimse duymayacak
kimse anlamayacak
mevlâna
bir yüzü
dokunsan camlar kýrýlýr
her geçiþinde kendinden
benden gitmek kadar olur aþk
içinde ki isyanýn çýðlýðý büyür
çürümeden az evvel
ruh çekilir kendi köþesine
beden sahip olmazken
kalp
gölgede kalýr hep
kýrýlgan bir nefestir ayrýlýk
sen aldýkça
tamamlar kendini hayat
terkedilmiþ gözlerinden
iþbirlikçi yaþlar dönüþür göle
oysa bir taþ atsam
kaç tane benden uzar gider ki kaderine
ikinci elden sözlerin
kayýp özlemler atlasýnda
elvedayla baþlar meydan muharebesi
tek savaþçýsý olunca
mümkün deðildi seninle aþk
imkânken bu dünya da
aynalara doðru bakan bir geçmiþin madalyonu
hükmün bakmakla sýnýrlý
son yüzü
iflah benden yana akýþkan bir damar
kýnýndan çýkan uzaklýklar
su yüzü görmemiþ ayaklarýmda yakýnlaþýrken
isimsiz bir intihar
göründüðü ilk yerde sözüme tetik düþürecek
kirpiðime sürülen namlu
seni yine es geçecek
estikçe korkunun
sýcak ve koyu bakýþlarý
bazý sonlar derinleþtirir insaný
dipsiz bir uzantýnýn çýkýþ noktasý kadardýr her þey
kolay olmaz zamaný eletmek belleðe
en iyisi unutarak çoðalmaktýr
bir fiil gibi çekilince kendine
aþk bana önce rengini verdi yolculuðun
kanatan öpüþünle geçti uçuk
fikrim yazýldýkça geceden koynuna
acýlarým da çeviriyor yüzünü benden yana
ne çok itilmiþliðimiz vardý
mümkünken benimle aþk
imkân deðildi bu dünya da
aynalara doðru bakan bir geleceðin madalyonu
hükmüm yaþamakla sýnýrlý