Öylesine can yakýyor ki
Yüreðimin üþümüþlüðü
Kan kýzýlý bir alevin dumansýz ateþinde
Baðrýmýn yanýðý yayýlýyordu cihana
Kor günlerin zor anlarýnde
Zenbereði bozulmuþ bir saat gibi
Çýlgýncasýna dönüyordu baþým
Ýçim sýzlýyordu...
Tekil kanamalarýn çoðul aðýtlarýnda
Zürriyeti kesilmiþ sevdalarýn gölgesinde
Haram aylarda yapýlan savaþlarýn ortasýnda
Can verirken kalbim
Kýzýlca kýyametler kopuyordu
Gönül ülkemin daðlarýnda
Baþ eðiyordu suskunluðum
Ruhum sana susuyor
Susturuluyordum...
Eylül GÖKDEMÝR/26.02.2009