Leyleðin ömrü , Lak lak ile geçmiþ... Öküzün ömrü de , Belki ; Trene bakmakla geçmiþ... Lak lak her yerde bulunur , Ya tren yok ise... Ona buna bakmakla geçmiþ !
Þu ömür de , Geçecek bahane arýyor.. Bir de geçme bari. Yaþayalým doyasýya , Dokunmadan sabuna suya, Eh ! Kirli kirli de , Yaþanmaz ki...
Ýnsaný da hýrsý bitirir ! Üç kazanýr, beþ yitirir.. Geçen zaman, Bilinmez ki ne götürür ? Ya da ne getirir...
Lak lak ile kafa bulduk , Bakmak ile çok yorulduk ! Ömür ise çoktan bitmiþ... Beden iken , ruh olduk ! Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖZELÇİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.