IRAK'IN GÖZYAŞI

Kapým, komþum, arkadaþým, kardeþim,
Senin derdin ve ýstýrabýn yürekler acýsý.
Her gün elli, altmýþ vatandaþýn,
Dünyanýn göbeðinde hunharca katlediliyor,
Yaralanýyor; organlarý kesiliyor durmadan,
Tecavüzlerin ardý arkasý kesilmiyor bir an.
Gözleri umut dolu çocuklar,
Ansýzýn bombalarla uyandýlar,
Kan oluk oluk; sokaklarda, caddelerde…
Ýhtiyarlarýn gözleri çekilmiþ,
Yorgunluktan, çileden, acýdan,
Kardeþ, uzak kalmýþ anadan, bacýdan…
Bütün olup bitenlere, Ýslam âlemi seyirci,
Dev ekranlar baþýnda dünya devletleri,
Maç izler gibi, izliyorlar kan ve gözyaþýný,
Akansa masum Müslüman Iraklýnýn kaný…
Kadýnlar, çocuklarýnýn ölüsü baþýnda,
Ölülerse davacýdýr Ýslam coðrafyasýnda.
Kardeþi kardeþe kýrdýrtmakta niye?
Bizim kan, gözyaþlarýmýz ve cesetlerimiz,
Emperyalizmin refah ve huzuru masa baþýnda…
Çocuklarýnýn cesetlerini arayan analar, babalar;
Onlarýn kanlarýyla aðlayan nehirde buluþtular.
Demokrasi ve insan haklarý getireceðiz dediler,
Bütün dünyayý bu yalana iyice inandýrdýlar,
Masumlarý, kurþunlara dizip bombaladýlar,
Bir neslin ocaðýný kibrit suyu ile suladýlar.
Gözleri oradaki enerji kaynaklarýnda mý?
Ya da oradaki demokrasi oyununda mý?
Biz, hep bu oyuna kandýkça kandýk,
Daha sonra tuzaklarýyla yandýkça yandýk…
Vicdaný olan, insana deðer verir,
Kalbi olan, acýyý hisseder,
Gözü olan, katliamý görür,
Kulaðý olan, haksýzlýklarý duyar…
Dünyanýn neresinde olursa,
Zulme karþý dimdik durmalýyýz,
Hiç kimseye haksýzlýk yapmamalýyýz,
Bizim düþmanýmýz dahi olsa,
Hak ve adaletten sapmamalýyýz…
Benim hakkým, en ücra yerdeki,
Ýnsanýn hakkýyla bir olmalý,
Yüksek mertebedeki insanlar,
Gurur ve kibirden sýyrýlmalý,
Herkesle eþit olduðunu anlamalý.
Sen, seni koruyan zýrhlardan,
Sýyrýl ve eþit ol yaþamýnla.
Halkýn arasýnda gez, dolaþ
Ve “Ben de sizlerdenim” de.
Onlarýn çektikleri çileleri sen de çek,
O zaman; Iraklý kardeþine hak verirsin,
Hak ve adaletin peþinden sen de gidersin…
Çocuklarý ve bebekleri düþün,
Anneleri, babalarý, yaþlýlarý düþün,
Onlarýn yedikleri kurþun,
Baþlarýna düþen bomba,
Bir gün senin de düþebilir baþýna,
Sonra senin de zehir katarlar piþmiþ aþýna.
Zulme seyirci kalma, zulmü gör ve anla,
Düþmanla baþ edersin ancak imanla.
Zalimler, hesapsýz kalmayacaktýr elbet,
Bir gün yerini bulacaktýr, hak ve adalet.

09.08.2007
Karahacýlý Köyü
Çekerek
Sosyal Medyada Paylaşın: