KANADINDA YÜREĞİM KALDI

Kýrlangýç,
Sana sesleniyorum baksana bana
Bir kuytu istesem verir misin kanadýnýn altýnda
Serçe yavrularýna dallarýný yuva yapan aðaç,
Sana sesleniyorum baksana bana
Benim de umutlarýmý saklar mýsýn orda
Serçe yavrularýndan çaldýðým umutlarýmý...
Nisan güneþi sana da sesleniyorum
Bakma öyle þaþkýn þaþkýn
Evet sen,ya kim olacaktý?
Sen yeþertip tohumlarýmý
Rüzgarýnla kurutmadýn mý açan çiçeklerimi?
Sen kasvetli yaðmur damlalarý düþürmedin mi topraðýma?
Yanýlýyor muyum, sen kanatmadýn mý yosundan nehirlerimi?
Yalancý sýcaðýnla ýsýttýn ellerimi kandýrdýn beni...
Döner miyim sandýn bir gün, bir de þiir mi yazdýn ey sevgili!
Hatýrýmda dizelerin
“Bende unuturum elbet,
Güneþ batýdan doðmayý,
Sayfalar dokuza katlanmayý öðrendiðinde...”
Unuttun sen beni,
Öyleyse katlandý sayfalar tüm tek sayýlara...
Tek tek tükendim her katlayýþta
Kýrlangýç,
Vazgeçtim, verme kuytularýný
Küskünüm artýk ben tüm kanatlara...


Sosyal Medyada Paylaşın: