NARKİSSOS
Su perisi ona sevgiyle baktý
Narkissos kendini hiç görmemiþti
Karasevdasýndan eridi aktý
Aþkýna yansýyan aþk görmemiþti
Avcý uzaklaþtý Ekho aðladý
Ýçine kapandý dünyaya küstü
Hüznünden ölüme gönül baðladý
Ýliði kemiði taþa dönüþtü
Sesi yankýlandý sarp kayalarda
O aksisedaya ‘eko’ dediler
Ýþitti atlýlar da yayalar da
Duyanlar ‘suçlusu tek o’ dediler
Olimpos daðýný duman bürüdü
Genç adamýn sonu kem olacaktý
Yine tanrýlarýn hükmü yürüdü
Can yakan güzellik can alacaktý
Yakýþýklý avcý çok susamýþtý
Kana kana içmek için yanaþtý
Nehrin içi boydan boya kamýþtý
Sudaki aksinden gözü kamaþtý
Hayran hayran baktý öz hayaline
Ne kadar güzeldi vücudu yüzü
Anlam veremedi tutkun haline
Dünyaya yayýldý Narsizm sözü
Eðildiði yerden doðrulamadý
Gözlerini sudan alamýyordu
Kendine gelecek güç bulamadý
Bir lahza ayakta kalamýyordu
Günlerce aç susuz durdu öylece
Duyduðu hayranlýk haddini aþtý
Kendini seyretti gündüz ve gece
Sevdalý gönlünde aksi putlaþtý
Tarifsiz ihtiras onu öldürdü
Nergis çiçekleri oldu bedeni
Aþk denilen illet kimi güldürdü
Çok geç anlaþýldý ölüm nedeni
Onur BÝLGE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.