VURGUNUM BEN SANA

Bir çýðýn düþmesi sese baðlýdýr
Koptum, davet eden sese vurgunum!
Döndüm döndüm... Çýlgýn gönlüm daðlýdýr
Sana kavuþtuðum için durgunum
Vurgunum ben sana, hâlâ vurgunum!

Ya acýmasýzca itmiþim seni
Ya da paramparça etmiþim seni! ..
Ne zaman býrakýp gitmiþim seni?
Arkandan koþtuðum için yorgunum
Vurgunum ben sana, hâlâ vurgunum!

Çýðýn kalbi vardý, sýcaklýðý da...
Hücre hücre farklý berraklýðý da...
Beyazda gizlenen ufaklýðý da...
Fark edemediðin için dargýným
Vurgunum ben sana, hâlâ vurgunum!

Büyüyerek, ezip geçtim, her yeri! ..
Uzaklaþmasaydýn, gelseydin beri! ..
Bir ceset olarak girdin içeri
Hem mezarýn oldum, hem de sorgunum
Vurgunum ben sana, hâlâ vurgunum!

Onur BÝLGE
Sosyal Medyada Paylaşın: