KURBAN BAYRAMINA KAN DÜŞTÜ ANNE
...............Her insan, en fazla kendine acýr
.........................Çünkü herkesten çok kendini tanýr.
Bu bayram da kurban oldum kadere
Bir bayrama daha kan düþtü, anne!
Ne yana döndüysem, gittim hedere
Bu bayramda, yere can düþtü, anne!
Allah’ým, ne yapsam, nereye gitsem!
Kimlere güvensem, yarenlik etsem?
Kader gülmez bana, neylesem, n’etsem!
Eller bayram eder, can küstü, anne!
Ayaklarým yerde kaldý, kesili...
Kafam bir tarafa düþtü, kösülü...
Cümle âlem benim ile küsülü
Derimi yüzdüler, çan sustu, anne!
Ben Rabb’imle; el, ellerle konuþur
Kemiklerim birbirine kavuþur!
Kör þeytan aradan nasýl savuþur?
Dünyam kararmýþ, her yan pustu, anne!
Yoz sevdaya yüz çevirdim, dalmadým
Hiç kimseyi hayatýma almadým.
Hak yolundan bir an gafil kalmadým
O/Nur/la yazýldý, þan üstü, anne!
Onur BÝLGE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.