BU ŞEHİR
BU ÞEHÝR
Sensiz gözyaþý döker bu þehir,
Sensiz yürekler baþýboþ.
Bir týlsým içeren bakýþlarýn
Baþýmý benden alýr,
Avare avare dolaþýr sarhoþ…
Durmadan sana çekerim
Bedenim kürek mahkumu.
Vira vira sesleri dolar da göðsüme
Bir rüzgarýn bile esmez olur.
Rotalarý sana çizerim;
Kah dalgalar gelir oturur kýyýlarýma,
Kah alabora hayallerim
Demir atar hatýralarýma.
Ve
Sensiz geleceðe bir çift çizgi çizerim…
Bu þehir seni gizler koynuna,
Körebe oyunlarýnda kaybolurum.
Melankolik duygularým sürüklenir
Gizeminde boðulurum…
Aþkýn sihirli þarkýsý dökülürken bu þehre;
Bir keder naðmesi
Dolanýr ayak uçlarýmda,
Ayaklarým yorulur,yüreðim üþür,
“Sen” yitik kalýrsýn avuçlarýmda…
Baygýn bir türkü gibi delerken bakýþlarýn,
Bu þehir dar gelir bana.
Bir ýþýk,bir ümit beklerim uzaklardan
Ve hala
Bir haber yoktur senden yana…
Gitmelerin bir ölüm olur,
Yýkýlýr yüreðimde bu þehir.
Artýk gelmiþtir demir alma zamaný
Beni koynuna almadan bu þehir…
Bu þehir sessiz,bu þehir sensiz
Uzaklarda büyür müsün
Bilmem ki bensiz ?
Biliyorum ki ,
Kervanlara katýlmýþ gölgende
Bana yer yok.
Üþüdüðüm her sýtmalý gecelerde
Seni duyacaðým,
Bana düþen ise
Sensizliðin aðýtlarýnda kalýp
Bu þehirde yok olmak.
Kardelen gibi her daim boy göstereceðim
Filiz filiz,
Alev alev her köþe baþýnda
Bir ateþ tutuþturacaðým,
Köprülerimi yakýp;senden arta kalan ne varsa,
Senden düþen ne varsa,
Senden yiten ne varsa
Parça parça içine atacaðým.
Bu þehri de atacaðým.
Bu þehirde ne varsa,
Hatta ne yoksa
Ýçime atacaðým,
Kendimi atacaðým.
Bütün bunlarý,
Bütün olanlarý
Sensizliðe katacaðým…
Sensizlik varsa bu þehirde,
Bu þehri
Sen yapacaðým…
Þimdi git…
Eðer hercai olma zamaný gelmiþ ise
Kardelene þaire bu þehir çok artýk…
Rüyalarýmda çizdiðim toz-pembe
Resimlerim düþer duvarlardan,
Bir silüet belirir þehrin yamaçlarýnda
Öyle ki ;
Bir iz kalmamýþ varlardan,
Bir þairin, silik aruzlarý belirir avuçlarýnda…
Ýlmik ilmik örülmüþ
Sana giden patikalar,
Bu þehrin bulvarlarýnda boðulur.
Ah gülüm ! Tarihin bittiði devirde kalan
Sayfalar, yazýlacak bir þey görmezken,
Yelesinden tutunup sana aktýðým
Nehirlerde gönlüm soðulur…
Þimdi git…
Eðer hercai olma zamaný gelmiþ ise
Kardelene þaire bu þehir çok artýk…
Bu zamana kadar,bu þehir ;
Böylesine aðlamamýþtý,
Baþý eðik,
Yalýn ayak kalmamýþtý.
Bu þehir benle,
Bu kadar sensiz olmamýþtý…
Bir kývýlcýmla beslenen
Yama götürmez duygularým
Senin asaletinde eðilirken,
Bu þehrin kini-kiri
Üzerime dökülürken,
Bakýþlarým yollarýnda kalýp
Ýðreti gözlerde bükülürken,
Beni atma bu þehrin zindanlarýna gülüm…
Gitmelerinde sancý varsa,
Kopmalarýnda hüzün varsa,
Alev alev her köþe baþýnda
Bir ateþ tutuþturacaðým,
Köprülerimi yakýp;senden arta kalan ne varsa,
Senden düþen ne varsa,
Senden yiten ne varsa
Parça parça içine atacaðým.
Kal bu þehirde yan benimle…
Sana, ne kendimi anlatabildim
Ne de bu þehri…
Bulutlar çökünce semalarýna,
Bu þehrin gözlerini kapatýrdým.
Tutardým kollarýný,
Kirletip akmasýn diye seni.
Ýhanetle bezenmiþ arka sokaklarýnda
Gülden bir ev yapardým
Kokusu sarsýn diye seni…
Sensizlik varsa bu þehirde,
Bu þehri
Sen yapacaðým…
Þimdi git…
Eðer hercai olma zamaný gelmiþ ise
Kardelene þaire bu þehir çok artýk…
Kal bu þehirde yan benimle…
Ýnce sýzýlarým düþerken kaldýrýmlar üzerine,
Cömertçe savurduðun saçlarýnýn bir teli
Gelip dokununca ruhumun içine,
Bu þehirden firari duygularým kaçar
Takýlýr peþine…
Bir an vuslat düþer usuma,
Bir an yazýlmýþ kaderim dizilir,
Bir an çat-kapý eþiðimde
Belirir hayalin
Ve
Bu þehirden yoksunluðun
ve
uçup gider bir kuþ kanadýnda
bensiz halin…
Bu þehrin üzerinde tüten dumanýn isleri kalan
Sokaklarýna emanet etmiþtim seni.
Bir Sezar ürküntüsü düþünce hayal kýrýklýðýna,
Brütüs ihaneti damlar kýlýcýndan da
Senden alamaz beni…
Varsýn etsin bu þehir,
Yetiþtirdiðim sana açan bahçemi talan
Bu hayat sensiz yalan…yalan…yalan…
Þimdi git…
Eðer hercai olma zamaný gelmiþ ise
Kardelene þaire bu þehir çok artýk…
Þimdi git…
Biliyorum ki ,
Kervanlara katýlmýþ gölgende
Bana yer yok.
Yakýlmýþ küllerin bir hüznü varsa
Seni karþýlayan yerde,
Bir tutam toprak,bir damla su
Býrakýver her seferde…
Bu þehirde,bir köþede
Ben içimi çekerim.
Eðer sen yoksan,
Ýpimi çekerim…
Ayrýlýk yoluna dizilince göçler,
Benden kalan ne varsa almayý unutma
Bu þehrin sen kokan her yerinde
Sana ait ne varsa..
Eðer yüreðine hüzün
Dolarsa
Tökezleme,ardýna bakma
Terk et beni ve bu þehri…
Bütün yaþanmýþlarý
Ardýnda býrakarak git.
Git ! Senin için atan yüreðin
Çýrpýnýþlarýný duymadan git.
Sonrasýzlýðýn bekleyen sahte tebessümlerine
Bakarak git.
Ellerin üþümesin,
Gözlerin; ruhumda yansýyan
Senli yansýmalarý görmeden git.
Düþüncelerin seni çalmadan,
Bu þehir seni içine almadan,
Yaktýðým ateþlerde kalmadan
Þimdi git…
Eðer hercai olma zamaný gelmiþ ise
Kardelene þaire bu þehir çok artýk…
Yada
Kal bu þehirde yan benimle…
Mustafa ÞÝMÞEK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.