YAZGI

Gün sýzýlý
Tan kýzýlý bir seher vakti
Yoroz burnuna doðru
Karadenizin kara sularýný bir taka yarýyor
Sevdalarýný gömmüþ sinesine Dursun reis
Bereketli bir gün için Allaha yalvarýyor

Kýpkýzýl sýmsýcak þeydi düþleri
Can gibi tenha
Ruh gibi derin

Hamsi kaynýyordu deniz
Reisi bir görseniz
Ýçi içini yiyordu
Bahtý kara deðildi gayrý
Güne þükrediyordu
Morarmýþ dudaklarýnda bir kesme gayde
Uy denuz kara denuz
Doldi da taþamayi
Yüreðine doldurup duygularýn hasýný
Gayrý yeter diyerek
Çevirdi rotasýný

Keþke gerçek olaydý düþleri
Can gibi tenha
Ruh gibi derin

Gök zifire büründü bir anda
Giderek þiddetlendi fýrtýna
Bir histeri kapladý tüm vücudunu
Sanki kör bir hançer saplandý sýrtýna
Yýldýrýmlar iniyordu kara bulutlar arasýndan
Ve bir kez daha dehþetle irkildi reis
Karadenizin karasýndan

Asude bir suydu düþleri
Can gibi tenha
Ruh gibi derin

Baþýný azgýn dalgalarýn göðsüne vura vura
Gömüldü karanlýk sulara
Reisin hamsi dolu takasý
Kaderi böyleydi
Birleþmemiþti ki iki yakasý

Dipsiz bir kuyuydu düþleri
Can gibi tenha
Ruh gibi derin

Takasýný alan
Umudunu çalan sular karýþtý gözyaþlarýna
Donuk bakýþlarý kaydý Yoroz yamaçlarýna
Boðazý bin bir düðüm
Ýsyanýný yutkundu
Bir acý çaresizlik kapladý içini
Tutunduðu tahtaya baktý baktý
Ve yavaþça
Tahtayý býraktý

Sessiz bir ölüme kaydý düþleri
Can gibi tenha
Ruh gibi derin

Sosyal Medyada Paylaşın: