ÇIĞLIMIN RESMİ

ÇIÐLIÐIMIN RESMÝ

Duygularým gömülmüþ kimsesizler mezarlýðýna,
Bir yetim çýðlýðý duyulur uzaklardan.
Kör karanlýklarda kaldýrýlýr sessizliði
Baþý eðik, üç-beþ adamýn elleri üzerinde

Üþümesini hiç bilmedi yüreðim
Zemheride doðmuþtu,
Cemreler uðramadý bir türlü
Toprak kokan doðurgan aþklarýma.

Kim bilir,
Yoklarýn uðradýðý diyarlarda yoðrulmuþtu hamuru.
Kim bilir,
Çoktan gitmiþti kervan, gideceðe yere…

Bilmem kaç bahar geçti,
Bilmem kaç melankolik duygular esti bu diyarda
Bir türlü vuslat gelmez oldu…

Duygularým gömülmüþ kimsesizler mezarlýðýna
Kýzýl bir rüyadan maviler düþerken,
Köþelerin kýyýsýnda kalmýþ
Bir tebessüm çarpar göz uçlarýma…

Kanayan her damlanýn yaþanmýþlýðý kadar
Bilmem kaç mevsimler geldi –geçti
Cýlýz bakýþlarýmdan;
Yollar durmadý,
Asýlý kalmadý zaman,
Paslý gecelerde geldi uykular bana…

Týlsýmýn döküldüðü sayfalarda
Yapraklar sararýnca,
Bir çalgýnýn kimsesizliðindeki
Türkülerinin nemi dökülürdü
Kör-topal gönlüme…

Ýþte,
üþümesini bilmez yüreðim.
iþte,
kimde kalýr kimsesizliðim...

Çýðlýmýn resmi kalýnca eylül bakýþlarda,
Bir karýnca yükü taþýyan ayaklarým kalýr
Yokuþlarda.
Hazan olmuþ yaþanmýþlýðým
Hep üþür,hep üþür
Yamalýk gibi yarýmlýðýmda…

Sosyal Medyada Paylaşın: