Aşk ve ölüm

yüzünü asýp maðrur yaðmura
döndü göðsünü ürkünç rüzgâra


içinin suskun karanlýðýnda
yan yanaydý ateþ ve buz


sýradaðlar gibi sýralýydý acýlar
azgýn lodos kýyýlarý döverken
dönüp sordu ruhunu yýkadýðý ýrmaða
hangi aþk hangi rüzgârla
hangi kapýyý yaralar..!


zamana hüzün suflörünü verirken isyanla
daðýlan sözcükleri bekledi
bekledi sabýrla kimsesiz þiirleri
hiçbir dil ölümü teðet geçmedi
geçemezdi...


hýrçýndý gökyüzü
kuduran denizi sakinleþtirmek mümkün deðildi
ve ilk kez dudak dudaða deðdi


yasak intiharlar hangi fýrtýnayla yasallaþýr
sabýkasýný verirken hayat
bunca acýyý nasýl kaldýrýr yorgun toprak
ve bunca gözyaþý hangi yöne akar
pusulasýný yitirdiðini unutarak...


býrak sýçrayan kývýlcýmla tutuþsun þafak
sýrlarýný boþlukta saklasa da yaþamak
ölümün gülen yüzü deðil midir aþk...!




Sosyal Medyada Paylaşın: