Nur İle Doğdu Muhammet

NUR ÝLE DOÐDU MUHAMMET
Pazarý pazartesiye baðlayan gece
Mekkeliler derin uykuda iken,
Amine Allah’a yalvarýyordu…
Save gölünün sularý çekilmiþ,
Sönmeyeceðine inanýlan ateþler sönmüþ!
Yeryüzü bereketli…
Gökyüzü pýrýl pýrýl.
Yýldýzlar þeytaný kovalarken;
Mekkeliler
Sevinçle onun yolunu gözlüyorlardý.
Tan yeri aðarmýþtý ki,
Eþi benzeri görülmeyen bir nur belirdi.
Ýnsanlýðýn en büyük rehberi,
Kainatýn ve kalplerin padiþahý,
Yaratýlmýþlarýn en þereflisi
O sevgili.
En sevgili
Hz. Muhammet doðmuþtu.
Nur içinde bir nur gibi doðdu Muhammet.
Dünyamýzý aydýnlattý, sardý Muhammet.

Haksýzlýða uðrayanlarýn,
Zalimin zulmünden kaçanlarýn,
Yalvarýp Allah’a el açanlarýn,
Zayýflarýn,yetimlerin
Sýðýnaðý Muhammet.
Sen, doðru sözlü, mert, yiðit
Utangaç, adil, ahlaklý.
Senin olmadýðýn mekanlar ýssýz.
Adýnýn geçmediði sözler anlamsýz.
Aþkýnla yananlara özeniyorum.
Onlar gibi yanamadým; üzülüyorum
Sadece kokunla yetiniyorum.
Nur içinde bir gül gibi açtýn Muhammet.
Kainata rayihalar saçtýn Muhammet.

Ey sevgili!
Ey nurlularýn nurlusu!
Rahman’ýn emaneti,
Ýnsanlýðýn var oluþ sebebi.
Sana borçludur gönlüm.
Çünkü:
Garip ve gülünç inançlara,
Her türlü dirlik ve düzen bozukluðuna,
Kabilelerin þeref yarýþýnda
Birbirlerini aþaðýlamalarýna,
Yalancý þahitlerin þahsiyetsizliðine,
Sahtekarlarýn yeminlerine,
Kýzlarýný diri diri topraða gömenlere,
Namusa, ýrza saldýranlara,
Bilgisizliðe, ahlaksýzlýða,
Kýsacasý
Batýl inançlara
Ve sosyal hayatýn hayasýzlýðýna direndin.
Bugün de sana muhtacým ya Resul!
Keþke damarlarýmda dolansan,
Yüreðime doðsan.
Nur ile yoðrulup doðdun Muhammet.
Cehaleti yenip, sardýn Muhammet

Hira Maðarasýnda açýlan gül!
Doðuþuna Ýblis üzüldü!
Bazen saldýrdýlar, yüzün çizildi.
Lat, Menat kýrýldý, mü’min þenlendi…
Çöller seninle yeþerdi!
Asýk yüzler sayende güldü.
Sen,
Sabýrla çile yumaðýný sararken;
Batýl inançlar tek tek sarsýldý
Ya ben ,
Ya ben ne yapýyorum?
Hak yolunda kendini yordun Muhammet.
Nice zorluklarý gördün Muhammet.

Ya Resul!
Ebucehil baskýsýna,
Ebu leheb amcasýna,
Çöl rüzgarlarýna baþ eðmeyen gül!
Ne olursun gel.
Merhamete, þefkate,
Sevgine hasret gönlüme dol.
Geliþin
Nasýl sönmeyen ateþleri söndürdüyse
Gel de kýr kalbimin zincirini
Ey El_Emin!
Yüreðimdeki sesi duyar mýsýn?
Gözlerim seni arýyor, bakar mýsýn?
Mahþer günü elimden tutar mýsýn?
Emin olmak için sordum Muhammet.
Ümidim þefaat senden Muhammet.

Hüseyin Karaçengel
Sosyal Medyada Paylaşın: