Atam

ATAM

Ýçimde bir ses var, sessiz derinden...
Hatýrlarým seni Çanakkale’den.
Sensin bu vataný emanet eden.
Emanet korunur üzülme ATAM.

Hasbihal ederdin erle, erkânla.
Bayraðý koþturdun en büyük þanla.
Vatan kokuyordu misk gibi, kanla,
Onun bekçisiyiz rahat ol ATAM.

Ýlk emri sen verdin,“Hedef ileri...”
Askerin zýrhýydý; kemikle deri.
Güllerimiz soldu, gittin gideli,
Bahçenin baðbaný biz olduk ATAM.

Bir millet düþündün ilm-i irfanla,
Bayrak oluþturduk ay ile kanla.
Tarih yýldýz oldu, o gün imanla.
Yýldýzýn güneþi solmasýn ATAM.

Türk milleti “liderini” dinledi.
Arýburnu, Kocatepe inledi.
Zaferin sýrrýna dünya ermedi,
Bir daha olur mu? Bilemem ATAM.

18 Mart 2000

Sosyal Medyada Paylaşın: