Yâr geldi ak pnardan.
Yar geldi ak pýnardan, içtim soðuk suyundan,
Gül döktü þalvarýndan, kesmiþ de gül dalýndan,
Þaþtým döküp dururken, sordum kimin baðýndan,
Gül verdi koncasýndan, öptüm dudaklarýndan.
Bal aktý gül dudaktan, öptükçe kýzdý durdu,
Öptün deyip dudaktan, birden demirle vurdu,
Yar sonra kýzdý birden, öptün deyip kudurdu,
Gül verdi koncasýndan öptüm dudaklarýndan.
Kýzgýn haliyle sevdim, aþk vardý her sözünde,
Sevmiþ deyip sevindim gördüm gönül gözünde,
Aþkýyla yandý gönlüm, sevdim bahar gününde,
Gül verdi koncasýndan öptüm dudaklarýndan.
Aþkýn yolunda yandým sevdim gönül yolunda,
Uçtum bu gün sevinçten, öptüm de gülbaharda,
Þen oldu dertli gönlüm, buldum seven sonunda,
Gül verdi koncasýndan öptüm dudaklarýndan.
Yüksel sevinçli artýk, buldum deyip sevindi,
Yaz kýþ demez sevinçten her gün koþar giderdi,
Geçmiþ gönül yolundan, yollar soðuk demezdi,
Gül verdi koncasýndan öptüm dudaklarýndan.
( Mef û lü, fâ i lâ tün (Müs tef i lün, fe û lün ) )
,
A.Yüksel Þanlý er
09 Mart 2009-03-08
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.