Taþ gibi kadýn derlerdi ona Gözü karaydý Koparýrdý tuttuðunu Taþý sýksa çýkarýrdý suyunu Kadýn gibi kadýndý yani. Kimseler görmemiþti güldüðünü Belliki hüzün yaðmurlarýnda Islanmaktaydý saçlarý Gencecikken bile bembeyazdý. Bu nedenle saklayamazdý Ara sýrada olsa gülüþünü Yüzündeki gülücükler bile utangaçtý Kýzarýrdý goncalar üzere Gözlerini saklardý bakanlardan Birazda utangaçlýk vardý yani serde Ama Allahý var, bilirdi Oturduðu, kalktýðý yeri Sözü sohbeti çekilirdi yani Candý canandý Yüzünde ezilmiþliðin dayanýlmaz kahrý Ýçinde isyaný dalga dalga Bilmezdi kimseler ne kadar sevdiðini Herkese göre o taþ kalpliydi. Anlatamamýþtý sevdasýný kimselere Öldüðünü kimse farketmedi Yaþadýðýný farketmediði gibi O yurdumdan bir cefakar kadýndý Adý bile yoktu üstelik Kimsesizliði gibi.... Ýsimsiz kahramanlar arasýna yazýldý
*Fotoðraf sanatçýsý arkadaþýn emeðine yüreðine saðlýk Bu güzel kare için
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dosteli_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.