Gözlerin gözlerime tutsak bir acı oldu, Sözlerin kalbimi yırttı keskin pençesiyle, Sonra yırttığı yerden kan boşaldı sessiz hüzünlerime, Gözlerimden aktı gözyaşı niyetine, Belki yüreğimdeki yangın biraz olsun söner diye. Sevdan okşasaydı belki sönerdi, Ama sen kendin ittin beni kör kuyulara. Sonra mutluluklarımı öldürdün de İp takıverdin boynuna intihar süsü vermek için. Şimdi mutluluklarımın,sevinçlerimin,gülüşlerimin Asılıdır boynunda yalanlarının inci kolyesi Sense siyahtan maviye çevirirsin başkalarının düşlerini Unutmuş gibi benim hayatımı siyaha çevirdiğini... Sosyal Medyada Paylaşın:
bilge_t Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.