mevsim söylüyor badem aðacýný
muþmula dalda tetreli
bir acayip hikaye bu mevsim
yataðýmda bu gece inim inim inlerim
sahte bir çehre kuþlarýn gagasýnda
hayal gibi bir þubat önümde
bulutlar az az yaðmur dökmekte
eriyorum bu gece bir peygamberin elinde
bir buçukluk bir yavru
anasýndan yadigar ölü cismime
rüzgar da berbat hani baya da asi
bu gece insan hangi þarkýyý dinlemeli
aklýmda hala Eylül ikindisi
saat on beþi yirmi üç geçeydi
elimede mosmor bir ten insan gibiydi
bu þubat geceleri, hayallerin karýn sancýsý
bir can mevsimi
bir babanýnýn doðum merasimi