Sýrtýmda hüzün karanlýklarý
Bilinmezin aþkýnda yanan gözlerim
Bir balta olmuþ sallarým hüzünleri
Bin yýldýzlý cihana doðarým da
yakarým alemin tüm ölümlerini
Bir gece kýr haranýda bir gece karasýnda
Melaikelere insan kaynatýrým
Irgatlýðým ýlgýç olan bedenimden
Dua serpiþtirir gözyaþýmla
Ve her çýrað hancýnýn ateþi
Yakarým âlemin tüm ölümlerini
Þimalin sessiz imaný doðar batýdan
Bin atý sürükleyen rüyalar
Kýyameti koparýr hücrelerde
Ve selam verir hürriyet
Alemin tüm bedenlerine
Ben yakarým yine ölümleri bu gece
günahýn az ötesinde uyuyan bir baþ
Sahte bir suret çizer gölgelere
Önce bin zehirli yýlan
Her sokma ardý bin bir kâbus
Terleyen düþler motifler çizer beyne
Ve ölümü yakarým yine gecelerde
Anlýk bir dev doðar böðürtüyle
Deva beklerlerken lokmandan ondan bundan
Aþkýn en karasý yürür mýsra diplerinde
Ama bilinmez mi ki aþkýn devasý
Bir sinek artýðý þurup ile
Yutulan en mucizevî ilaç
korkularým sindi rüyalarýma
bir an çýðlýðým duyuldu semada
ve bulutlar arasýndaki melek
koþtu sessizce sabahlarýma
olmadý olamadý
olamayacak bu sefer
taaruzum mahþere
üç beþ gözyaþý
bir okka bulut ve bir sinekle
korkularým tünerken bedenime
ben yine yaktým ölümleri gecelerde
Sana yakýþmazdý sabaha kadar çalýnan ýslýk
Ne iþin var bu yerde,gecelerimde öldürdüðüm ölümlerde