MEYHANE
Uzun zamandan beri ilk kez dün akþam
Yasaklarýmdan caydým
Affet doktocuðum bu yaptýðým
Sadece efkarýmdan
Tutup kýrýk yüreðimin elinden
Medet umdum eski bir dosttan
Baþ baþa daðýtalým dedim.
Nasýl daðýlacaksa bu efkar?
Hep býraktýðýmcaydý Osman amcanýn
Balýk aðý süslü salaþ meyhanesi
Birkaç renkli fener
Bir de gecede sen
Ay ýþýðýna uzayan yol gibiydi
Denize kurduðu derme çatma iskelesi
Beyaz kuþaklý sandalý
Hala mavi direðe baðlý
Üzerinde adým yazýlý
Hayret, hatýrladýðýmdan da yalnýzdý
Eski bir dostla dertleþeceðim
Ben gibi baþý sevdalý
Kýrýk kalbim kanlý elimde
Bu kimsesizliðim sadece sana gebe
Biraz ondan biraz bundan söz ettik
Kadehlerin dibini gördükçe
Denize takýldý gözüm kirli pencerede
Yol uzayýp gidiyordu ay gümüþüne
Yüzün gecemde
Osman amca arada bana bakýyordu
Ben sustukça,o anlatayým istiyordu
Babacan gözlerinden
Yüreðime tanýdýk bir sýzý salýyordu
En sevdiðim mezesini getirip
Aðlamaklý havamý bozuyordu
Eski dost elini omzuma koyup
Ýçme diyordu bu sana ölüm
Gülümsüyordum
Býrak ondan gelsin be gülüm
Hem bahane çok bende
Üstelik Yusuf’u kaybettik bugün
Vakit ilerde bir zaman
Osman amca masalarý siliyor
Aksayan ayaðý ile ne heybetli duruyor
Çünkü o kendi ekmeðini kazanýyor
Bir sigara uzatýp bana
Masamýza geliyor
Ateþ harlanýyor yine ocakta
Hep böyle yapardý o
Zor soru soracakta
Soramýyor
Yaþlý kurt derdimi anlýyor
Aþk karþýdan bu kadar mý belli oluyor?
Ben sarhoþ bir gece sonunda
Eski dostun þefkatli kolunda
Kýrýk kalbimi unuttuðum masada
Ölümü yudumluyorum
Kesif bir duman altýnda
Sen beni sevmemiþsin güya
Ýçince hep bu takýlýyor aklýma
Ay ýþýðý neden bu kadar içime yara?
Bir mesajýn bile yok telefonumda
Söyleyin yýldýzlar ben mi suçluyum?
Yoksa sevmeyi mi bilmedik Meriç Dicle boyunca
Bir de sözüm ona duyarlý þairlerdik
Aman nasýlsa herþey bir gün bitiyor
Koskoca Yusuf ustayý bile yitirdik
Ben neyim ki?
Sen böyle her þeyimken.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.