Be muhannet sana nasýl kýzmayým
Üç ay git üç gün gel boþa dönmüþsün
Bir uzun hikaye nasýl yazmayým
Aðustos ayýnda kýþa dönmüþsün
Ala sözüm buram buram ter içen
Bir ömür gözümde bir anda geçen
Her mevsim iklimden iklime göçen
Katarda yaralý kuþa dönmüþsün
Güneþ nasiplensin yay ýþýðýnda
Günün varlýðýný duy ýþýðýnda
Gölgene gizlendin ay ýþýðýnda
Þu sessiz yazýsýz taþa dönmüþsün
Sen gittin son gelen emre uyarak
Bizi burda boynu bükük koyarak
Bu nasýl dünyadýr gün gün sayarak
Ýlk geldiðin yere baþa dönmüþsün
Ten içinde kir saklýdýr görülmez
Sýr içinde sýr saklýdýr görülmez
Þu sinemde er saklýdýr görülmez
Bre Deli Dumrul tuþa dönmüþsün
Boþ zamanýn hoþ mekanýn velisi
Þu ”acý yýllar”ýn ”hasret” ölüsü
Erken göçtün Ülkerler’in delisi
Gözdeki bir damla yaþa dönmüþsün
Tamam kýrk dört yýllýk düþe dönmüþsün
1997
Yazan: Zülfikar Yapar Kaleli
Okuyan: Ozan Davut Akaslan