Yalnýzlýkta bekleyen güçlü biriydim
Her zerresi yere basardý ayaklarýmýn
Gözlerim ufka vurgundu
Ufka tutkundu…
Çiçekleri severdim, kelebeklerle oynaþýrdý ellerim
Arýlara uzanýrdý
Damarlarýma çekerdim kokularý
Senin diye
Bütün seslere hayrandý kulaklarým
Sesin diye…
Karanlýklarda dost bir yabancý aradým býkmadan
Sessizlikle yoldaþ oldum saatlerce
Susturuldum
Sustum.
Gözlerim kapanýnca yaþadým seni hep
Kirpiklerimin hýncýndan kurtaramadým ne yaptýysam
Gün ýþýðýna çýkaramadým, çýkamadýn
Hiç bir þey korkutamazdý beni
Korkmazdým.
Deðiþti her þey aniden
Sen geldin, gülümsedin, merhaba dedin
Bir damlasýydý sevginin bulamadýðým
Yüreðini açtýn, denizdi, deryaydý
Çelik zincirlerle baðlanmýþtým, göremedim
Sen gelmiþtin
Korktum
Gidersin diye titremeler sardý avuçlarýmý her el uzatýþýnda
Gitmedin
Gitmeyecek sandým
Gidemez sandým…
Býraktýðýn rüzgâr yerlere vurdu yüreðimi
Süründüm ardýndan, süründüm, süründüm
Bütün gölgelere baktým, bütün gölgelerle birlikte aðladým
Kimse bilmesin diye gittiðin yönü sakladým
Ýnanýr mýsýn
Ýzlerine bakmayý kendime yasakladým…
Seninle birlikte o korkusuz adam da gitti
Gücünü sýfýra eþitlemiþ bir yürek kaldý
Bu adam boynunu büktü
Sadece senli rüyalara sevdalandý
Hayata omuz silkti
Arada gözleri, uzaklara dalýp dalýp gitti
Her defasýnda bir kaba ses böldü rüyayý
“Anlasana artýk, anlasana! ” dedi
“Bu sevda bitti… Bu sevda bitti.”
Turgut Uzdu
(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.