Sen

SEN

Gözlerin yýldýzlarý giyerdi geceler boyu
Gündüze taþýnýrdý ýþýklarý
Sevdalarý saklayýp bebeðine bakardýn
Kýskandýrýrdýn âþýklarý
Rüzgâr adýmlarýna uygun eserdi
Çiçekler sana özenir, saçlarýn kokardý
Bütün mevsimler inanmazsýn
Seninle bahardý.

Karýn beyazý sendin
Papatyanýn sarýsý
Denizde neþeli çýðlýklardýn
Mehtaba ay
Gökyüzüne yýldýzdýn
Sen göðsümde sakladýðým
Dost yürekli kýzdýn.

Güller hatýralarla dolu
Kokunu özlüyorum her bahar.

Heyecanýmdýn
Dizlerimde titreme
Damarlarýmda hýzdýn durmadan artan
Ateþtin alevdin
Yaklaþtýkça yanar uzaklaþtýkça sönerdin.

Gözlerime yaðmur düþse gözlerin ýslanýrdý
Mavi gökyüzüm kapansa, bulutlar grileþse
Yüzün ekþirdi, üþürdün
Hava açsa ruhumda çocuklar gibi zýplar, gülüþürdün.

Zaman alýp götürdü bir þeyleri
Bir þeyleri yetim býraktý
Seni götürdü
Beni götürdü
Bizi götürdü.
Düþünüyorum da biz kimi sevdik
Birbirimize mi
Kendimize mi “Seviyorum! ” dedik?
…
Hey gidi Paris hey gidi Helen
Sizinki de böyle bir hikâye olsa mýydý
Aniden biten.

Turgut Uzdu




(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Sosyal Medyada Paylaşın: