Özlemim Dağ Çiçeği

Ruhuma sessizce yayýlan kokunla
Bir ýrmaðýn kollarý gibi özgürüm þimdi
Soluðuma karýþan gizemli bir yelle
Sözlerinin türkü dokunuþlarýyla doldun içime.

Bilir misin, ýrmaklar neden türkü gibi dökülür?
Avucumuzun tam ortasýnda bir doru kýsrak
Neden dörtnala gider?
Bil ki, tuzlu aðýtlara benzer yangýn yürekte
Ve biz, her sevdaya çarpýlar atarak büyürüz
Közlenmiþ bir ateþin etrafýnda otururken
Mýzrap dokunuþlarla içli türküler söyleriz.

Haydi, bozkýr yüreðinin yaðmur bulutlarýný indir ülkeme
Usul usul gir içime,dokun kabuk baðlamýþ yaralarýma
Arada bir olsa da, avuçla yüreðimi, bak gözlerime
Sözlerin düþsün ansýzýn gecelerime.

Bazen susarým ben, þiirlerim beni dinler
Kimi, uykular sürerim yorgun i mgelerime
Bir fýsýltý olur aþk, büyür içimdeki sevda aðaçlarý
Gözlerime gün ýþýðý dolduran merhabanla
Seni usuma perçinleyerek yürüyorum þimdi.

En unuttuðumuz þarkýlarla, dilimde hüzzam makamlarla
Tam ortasýna otur yüreðimin
Yeniden dinlenen, dinlendikçe baþa alýnan ezgilerle
Sana yürüsün ruhumun bütün bahar çiçekleri.

Býrak ardýnda kalan tüm yangýnlarý, dün unutulsun
Ölümsüz rüyalardan söz et bana, içinde onur olsun
Seviþmelerimizin terleri günlerce ýrmaklara aksýn
Firari bir aþkýn gül destelerini sür yorgun ruhuma
Ömrüm eþsiz yüreðinde tamamlansýn.
Sosyal Medyada Paylaşın: