AYAZ -3

Sen Ayaz;
Canýmý alan bir sevdanýn yýkýk mihrabýyla geldin
Buzul cehennemimden tutup çýkardýn ve koþulsuz sevdin
Alýcý kuþlarýn týrnaklarýndan topladýn parçalarýmý
Nisan yaðmurlarýnda vaftiz ettin hýrçýn anýlarýmý
Kimi sevdin diye sormadýn bana Ayaz
Sadece sana dönmemi bekledin

Karlar yaðdý üzerime,üþüdüm,aðladým
Sen bilmedin, ben bir Ay’da sürgün yaþadým
Kardelendim,o ise acýmasýz bir güneþ
Ölümü bile bile karlarý deldim
Yüzüme deðdi ýþýklarý ve ben...Öldüm.
Ellerinde taþýdýn beni Ayaz,meleðin oldum
Ben yeniden,senin gözyaþýndan doðdum

Ayaz;
Saçlarýma ay tozu serp
Yak naaþýmý aþk ateþinde
Nirvana ululuðunda terk et beni
Lara’dan Düden’e dök
Izdýrabýmdan bir mabet dik
Ama ne olur Ayaz
Ýçeri sevmeyenler girmesin
Kapýda bekle
Üzerimi sevdanla ört
Daðlanan yüreðimi kimse görmesin
Ayaz...Ölüm de beyaz.
Saçlarýma deðen güller kadar en az


Sosyal Medyada Paylaşın: