Züðürtün çenesi zengini yorar Umurunda mý ki fakir,o keyfine bakar Ýhtiyacý olana tepeden bakar Bilmezler ki bu dünyanýn bir de ötesi var..
Her gece gününü gün eder keyfi yerinde Sorsanýz bin ah vardýr yalan dilinde Acýndýrýr kendini bir de hadsizce Bilmezler ki bu dünyanýn bir de ötesi var.
Garibi atar iþinden binbir bahane ile Katakulle çevirir kendi gibi hileci ile Helale haram katar utanmadan yer bir de Bilmezler ki bu dünyanýn bir de ötesi var.
Komþusu açken tok yatar halini bilmez Kendisi rahat ya umrunda olmaz Gerçek fakir asla derdini demez Bilmezler ki bu dünyanýn bir de ötesi var
Sür sefaný mal senin mülk senindir sanarak Týka kulaklarýný fakiri umursamayarak Doyurur gözünü bir gün bir avuç toprak Bilmezler ki bu dünyanýn bir de ötesi var.
Yediðin haklar gün gelip de önüne gelecek O fakir dediklerin elbet hesap soracak Kýyamadýðýn mal mülk hep davacý olacak Bilmezler ki bu dünyanýn bir de ötesi var.
Zeynep derki sözüm zenginlikten azanlara Parasýyla kendini "adam olmuþ" sayanlara Onun bunun sýrtýndan ahkam kesip soyanlara Sahip olduklarýnýn elbet bir sahibesi var Bilmezler ki bu dünyanýn bir de ötesi var.... Sosyal Medyada Paylaşın:
zeyneponkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.