doksan üç sokak
--- DOKSANÜÇ SOKAK ---
--------------------------------------------------------------------------------
Soluyan bir insan gibiydi ;
Ölüm döþeðinde,kimsesiz
Zor yakalardý her sabahý,
Ve her akþamý,
Doksanüç sokaðýn en cefakarý,
Evimiz !...
Benzemezdi diðerlerine,
Tek katlý bir sýðýnak gibiydi
Bizim hane...
Mor salkýmlý sarmaþýk aðý,
Duvarlarýný süslerdi
Pençe pençe
Sanýrdýn evimizin sancaðý !
Dolardý arka sokaðý gözetleyen penceresinden.
Çürüyen ciðerlerine,
Güney’in o sarý sýcaðý !...
Daracýk bir çýkmazda karþý karþýya
Yazgýlarýyla paslaþýrdý evler
Çaresizce
Buram buram tüterdi anýlar oralarda.
Küflü solumalarý hala hatýrýmda,
Türlü çiçekler ekilirdi bahçemize,
Tohum tohum gezinirdi dönerek,
Anamýn alýnteri ak yüzünde...
Doksanüç sokaðýn kurallarý vardý ;
Sokaðý baþtan sona arþýnlardý.
Sulanmazdý yaþamlarý çocuklarýn orada,
Onlar hiç büyümeyecek bir aðaç gibi yaþarlardý...
Doksanüç sokakta sahipsizdi uçurtmalar,
Gökyüzü öfkeli olurdu alabildiðine,
Su,gazete ve simit satardý çocuklar.
Ziyan olurdu uçurtma mevsimleri yine.
Tek mevsimle yetinirdi onlar
Tek mevsimle...
Güneþ hiç doðmazdý üzerlerine !...
Bir baþka türlü gezerdi bazen de,
Doksanüç sokaðýn melankolik rüzgarlarý.
Dökülürdü hüzünlü bir þarký kýrýk camlardan.
Doksanüç sokaðýn yorgun taþlarýna,
"Dede Efendi " Ýkramýyla bir pilli radyodan !...
Zordu yaþamak doksanüç sokakta,zordu ;
Aþksýz ve ölümcül yaþamak en zordu .
Aydýnlanmazdý karanlýklar bu sokakta.
Zaten güneþ hiç doðmuyordu !!!...
Ý.Hakký Gürcanok
ADANA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.