MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

KIZIL BİR HASRET
Hande HAGHGOUİ

KIZIL BİR HASRET



KIZIL BÝR HASRET



Bu gece muhacirim aykýrý düþlere
Hadi gözlerini kapa, ellerini uzat.
Nasýl olsa, bulur ellerin ellerimi,
Gözlerinin sürmesi deðer gözlerime…
Hadi bir giruzi çukurundan seslen bana,
Yana yýkýla gelip topraðýn baðrýndan söküp alayým
Sarayým yaralarýný kangeran olmuþ yaralarýma…
Ya da kendin gel !
Bana gelirken kanlý olsun ellerin,
Söküp atmýþ ol yüreðindeki dikenleri,
Kan revan olmuþ olsun yüreðin.
Gel ki göreyim seni.
Asýrlar gerisinde olsan da duyayým sesini.
Arkamdan konuþmuþsun…
Ýnanamadým.
Söyle hangi kahpe kurþun yaraþýr göðsüme
Öldürmez mi seni ?
Söyle sevgili,
Þimdi hangi buluta düþüyor mahmur bakýþlarýndaki nem,
Maviyemi, beyaza mý yoksa gri yemi ?
Hangi buluttan yaðýyorsun yine tavansýz evlere.
Ahhh sevdiceðim içinden hangi gemiler geçiyor öyle,
Limansýz ve rýhtýmsýz.
Uzak yolculuklarýnda hangi isyanlara atýyorsun sessiz çýðlýklarýný da;
Þafaklar saplanýp kalýyor geceye ?
Bekliyorum seni, amansýz bekliyorum,
Zamansýz düþler kuruyorum yarým yamalak,
Saklý kelimelerimi çýkarýp sandýklardan,
Kendimi un ufak edip yollarýna sererken söyleyeceðim.
Bilirsin beni,
Küstahça severim.
Yüksekten bakarým sevdalara
Kýzýl bir gurur,siyah bir öfkeyle dað doðurur kelimelerim.
Offf ne çok unuttuk birbirimizi, ne kadar çabuk unuttuk…
Bu gün muhacir bir aþka göç yolunda yüreðim,
Öfkeleri ve keþkeleri bohçalayarak
Kýzýl bir gül gibi son kez düþüyorum avuçlarýna.
Bunu sakla !
Þimdi þýmartýlarak,
Karanlýk geceye inat beyaz bir zambak gibi açýyorum mevsimsiz.
Beklemekten yorgunum.
Biliyormusun ;
Beklemek aðýr bir yükün altýnda dayanmak kadar zor.
Susmak, aðlamaktan yorulmuþ bir çocuðun
Ýnadý kadar içli.
Bu yüzden, yorgun ve içliyim sana.
Senleri zamansýzlýklara býraktým, bu yüzden sondur sesleniþlerim
Sondur öpüþlerim ellerini...
Þimdi ;
Unutulan bir þiirin eksik kalmýþ son mýsrasý gibisin gönül defterimde,
Her kalemi elime aldýðým da tamamlamak istediðim,
Ama bir türlü bitiremeyip, son noktasýný koyamadýðým,
Eksik ve eski bir þiir gibisin…
Rüzgârlarla dost olan ayazlar gibi
Ýçimi ýsýtacak bir yalnýzlýk bile býrakmayan,
Her sahte bir gülücüðe kanacak kadar hayretsin.
Sen uzak denizlerde boðuyorken kendini,
Benim her deniz gördüðümde aðladýðým
Kýzýl bir hasretsin !




Hande HAGHGOUÝ

01.03.2009,c.tesi
çengelköy/ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.