SOĞUK BUNALIM

alkýþlýyorum içimde ki yalnýzlýðý
’’anlarým ben,anlat’’diyordu gecem..
içki kadehleri ve sancýlar
ansýzýn iniverince
içimde bir yaðmur durur hep;
bilirim;,,,
içimdeki hayatýn derin denizlerinde
hiç yaðmayacak olan gözyaþlarým saklý,,

gecem;sisli ve karlý..
yalnýzlýðýmý kara boðdum
yangýnlarýma bilmem kaç kala
hayýrsýz hatýralar,ifadesiz dudaklarýmda..

bu bambaþka okyanus akþamlarýndan,
kar günlüðümden ,
olaðanüstü günlere dönüyorum...

....ve baþlýyor çýðlýk sessizliði yüreðimde....

büyük bir asýl oluyordu yalnIzlýðýmda aþk
iyi planlanmýþ bir cinayet gibi geçerken hayatým;
bedenime gömülür dururken huysuzlanýr...
okyanusum gözlerimi daðýtmýþ bir faili meçhul..

hiçbir þeyimin kimsesizliði kadehinde;
...yýkanýyorum ...

küçük bir yanlýzlýk bu
yamyam bir yalnýzlýk...

yalnýzlýðým uykuma yatardý
uykuma girer çokardý,
yapraðý dökülmüþ aðaçlar...
aðlardý sancýlý...

kara batýp;donmuþ
karaya boyanýp;görünmeden akan yaþlarýydý bu
benim karsý sancýlarýma benzerdi..

zamaný gelince
her yalnýzlýðý her sancýyý
gökyüzüne boðacaðým
içimdeki yaðmuru da salýp
asýl aþklarýma karýþtýrýp onu
en yoksul;
en yaþlý aþkta doðuracaðým....
Sosyal Medyada Paylaşın: