"Bu Dünya Böyle Gelmiş Böyle Gider"

kördür bulutlar karanlýklarda
sýcak bir yuvanýn dumanýndan taþmýþ
altýnda ne insanlar vardýr yaþayan
ne insanlar vardýr dünyanýn /çirkefine bulaþmýþ
þaþmýþsa yýldýzlarýn yörüngesi
ve ay bakýyorsa düþecek gibi gökten
güneþin ateþi yetiyorsa cehennemi anmaya
kayýþ sýyýrýyorsa kasnaðý dünyanýn
gün sabaha yetiþir mi bilinmez
alnýnda çizgiler
yok artýk "bu dünya böyle gelmiþ böyle gider"

hýrçýndýr rüzgarý sahilin, gün batmaya yakýn
elleri üþür yaþadýklarýný aþk sanan aþýklarýn
sýkýlmýþ diþlerin mahpusu
ne çilelere sustu bu dil, diller
öðrendik yaðmurun ýslattýðýný
bildik /en sert kayalarda bile ardýç yetiþir
lâkin kurttur kuzu postuna bürünen
hâlâ bazý çocuklarýn gözleri yeþil
bazýlarý akren
çivisi çýkmýþ diyorsun da
çakan da var aslýnda
ama
su alýyor en saðlam gemiler
yok artýk "bu dünya böyle gelmiþ böyle gider"

tekerlektir artýk zaman
yokuþtan yuvarlanan
izlerini görebilirsin /dikkatlice bak
pusuya düþmez lâkin
sanma gördüðün hakikat
son vagonunu uðurladýk trenin
artýk "sen sað ben selamet" vatan
kýrýlýyor kiriþleri birer birer
yok artýk "bu dünya böyle gelmiþ böyle gider"


Ýlyas YAÐCI
Sosyal Medyada Paylaşın: