Bugün sensizliðimin ilk gecesi, Ve bu þiir Sensizliðime lanet edip Çaktýðým ilk kibritin, Hiç düþünmeden Ateþlere verdiðim benliðimin, Topraða gömdüðüm hayallerimin, Kalemi tutarken titreyen ellerimin, Aklýmý götürsün diye Kendimi teslim ettiðim sellerimin, Ve belki beni kendime getirir diye Ýçimde baþlattýðým depremlerin ilk belirtisi... Ve belkide hayatýmda umarsýzca Kullandýðým kelimelerin ilk hecesi...
Ama unutma Ne su an oldugu gibi gözlerimin önüne inen Ve kapkara bulutlar gibi beni ören Umutsuzluk sisi, Nede ölümün ensemde duran Ve içimi tir tir titreten soðuk nefesi Geçiremeyecek sana karþý olan Ve her yangýnýmý söndürmek için su bulan Bu aþký, bu hevesi....
Sosyal Medyada Paylaşın:
mr_shadow Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.