Vuslatýn özlemiyle yanýp dururken yürek Sabrýmýn uç noktasý gelip sona dayandý Okyanusta baþýboþ sala vururken kürek Dümenimin rotasý bulup sana dayandý
Aþkýn daraðacýna kirpiklerim asýldý Kurudu göz pýnarým su kaynaktan kesildi Ýyilik saðlýk demek adettendi usûldü Oysa ki dert kotasý dolup cana dayandý
Ne keremin aslýsý ne ferhatýn þirini Saçýnýn bir teline deðiþmem hiç birini Yüreðimin tahtýnda ayýrdýðým yerini Gamzelerin tokasý delip tene dayandý
Kelimeler yetersiz kifayetsiz heceler Seni anlatacaklar sor uykusuz geceler Belleðimi terk eden cevapsýz bilmeceler Hasretle dolu tasý alýp güne dayandý
Gün be gün çoðalýrken sol yanýmýn sancýsý Sevda mahkemesinin kendim oldum savcýsý Konakladýðýn hanýn iþte benim hancýsý Gönlümün hüznü yasý yelip düne dayandý
Karanlýklara inat güneþ üstüme doðdu Sihirli ýþýðýyla sanki bahtýma aðdý Mutluluk çise çise gönül evime yaðdý Sevdalarýn en hasý dalýp bana dayandý
Zeki BEKAR Sosyal Medyada Paylaşın:
zekibekar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.