MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

==O ADAM-22==
zekibekar

==O ADAM-22==




Samsun’da günbatýmý…!!!



Güneþ kýzýl saçlarýný dökmüþ
Ve
Denizin maviliðiyle kucaklaþmýþtý sanki
Akþamýn alacasý,
Zümrüdi rengiyle iþtirak ediyordu ikiliye
Hareli martý sesleri yükselirken eflaka
Aðýr aðýr yürüyordu bir adam
Ayný tanýþ yoldan,
Ayný sahilin gizemli kuytusuna
Serkeþçe basýyordu ayak tabanlarý
Sanki o yoldan hýnç alýrcasýna
Ve isyandaydý bakýþlarý
Yýrtarken acunun perdelerini
Yapýþmýþtý feza’nýn yakasýna
Silkeliyordu olabildiðince




Dikilmiþti yine Karadenizin karþýsýna
Bir yumruk atsam diyordu içinden
Alnýnýn tam ortasýna
O adam hýrçýndý, deniz mahcup
Dalgalar umutsuzca sinmiþti mavi derinliklere




“Güneþin kýzýllýðý vuruyorken sahile
Sessiz ve çaresizce bekliyordu o adam
Zaman akmakta ama geleceði nafile
Gündüzleri geceye ekliyordu o adam”





Usulca çöktü kumsala
Ve ayaðýyla basýyordu dalganýn eteðine
“Gitme” diyordu sanki dert ortaðýna
Asudeydi deniz
Ortalýk sessiz mi sessiz
Kulak kesilmiþti adam gecenin durgunluðuna
Bir ses duyacak gibi bekliyordu nefessiz




“Yine küçük yüreði kahýrlarla doluydu
Caný deðildi yanan göðsünün tam soluydu
Umutla yürüdüðü ayný sahil yoluydu
Boðmaca tutmuþ gibi tekliyordu o adam”





Eziyordu kasvetli geceyi elleriyle
Semaya kalkan kollarý sarmalýyordu yakarýþlarýný
Yine içine akýtmýþtý volkan gibi haykýrýþlarýný
Gecenin buðusu dokunurken saçlarýna
Ürperdi çaresizliði
Üþüdü umutlarý
Ayazdaydý hayalleri
Yýkýmdaydý beton gibi düþleri
Daraðacýndaydý özlemleri
Çarmýha gerilmiþti ütopyalarý




“Heyhat diyordu dilden bumuydu aþk denen þey
Gülmesi bile acý titriyordu peyder pey
Birkaç damla yaþ aktý dudaðýna oldu mey
Sanki bir günah gibi saklýyordu o adam”





Gün aðarmakta
Deniz uyanmaktaydý artýk
Yine sabahýn ilk ýþýðý görünmüþtü ufuktan
Gitmeliydi evine ufaktan ufaktan
Yavaþça kalktý çöktüðü yerden
Kendisine acýyarak bakan denize döndü sýrtýný
Ve
Usul usul sürüdü ayaklarý
Geldiði yöne doðru...




“Yine zamana maðlup yine sabaha yenik
Yine gözler umutsuz yine ýþýðý sönük
Yine yürek çaresiz yine bakýþlar donuk
Yine kendi kendini haklýyordu o adam”




Zeki BEKAR





Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.