KARA BİR KALEM GECEYE

Gecene ýslýk çaldým dün,
Aþk nasýl yiterse,
Öyle soluðum.
Nehirlerine tutundum,
Buðuya yazdým bir de,
S harfinden baþladým yazmaya,
E koydum yanýna.
Ve
Devrik yazdým bir seferde
Asýk bir cümle kaldý dilimde,
Ne yapsam nerden baþlasam?
Buz tutarým yine gecene…

Aþk kýyýlarýmý yaðmalarken,
Ben kör bir kurþun,
Zamansýz bir yoklukla,
Gözlerine düþüyorum.
Bu kent bu mevsim böyledir,
Ne mut verir ne yaþam,
Dar gelirim tüm hecelere
Öksüz bir yalvarýþ olurum,
Ve düþerim yine gecene.

Bir yanýmda çýð olurum,
Þehrini alýrým diðer yanýma,
Söverim anasýna avradýna.
Kara yapý bir zindan boynuma,
Bir de kelepçeler saplarým koynuma.
Düþerim sonra,
Ayrýlýk yazar kalem, ah ne yazar.
Bir dizenin hüznü kalýr peþime,
Sol yanýmdan yaðar kar,
Beyaz bir düþ olurum yine gecene.

Aþkýn kara bir kalem gönlümde…


…Erdoðan Ateþ 28 mart 200...

Sosyal Medyada Paylaşın: