DİL UZATMA DİLİME!
Divanda, dergâhta Türkçeden gayrý,
Konuþursak bizler düþeriz ayrý.
Demiþti Mehmet Bey asýrlar önce;
Dilin önemini o gün görünce.
Bu kural nakþoldu millet özüne;
Herkes sahip çýktý artýk sözüne.
Yüce ferman dile birlik getirdi;
Þanlý tarihime dirlik getirdi.
Kim ki bu gerçeði inkâr ederse,
Baþka hedeflere sapýp giderse,
Ýsyankâr ruhunda kazan kaldýrýr;
Utanmadan bir de dile saldýrýr.
Þimdi de gördük ki deðiþmiþ devir;
Bu yüzden Vekilden akýyor zehir.
Hiçe sayar cahil hem de yasayý,
Bilmez ki bu millet sevmez maþayý.
Farklý bile olsa kökenin senin,
Unutma ki ettin Türkçe bir yemin.
Sen ki tutmaz isen verdiðin sözü,
Oyar bir karýnca kem bakan gözü.
Vataný bölmekse gizli emelin,
Derinden sarsýlýr bir gün temelin.
Dil uzatma sakýn Türkçeden yana;
Atasözü der ki kulak ver bana:
Daðda gezmeyene yýlan dolanmaz;
Köpek ulusa da deniz bulanmaz!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.