BEDDUA
Ayrýlýðýn suçunu yükleyip de kadere,
Elveda deyiverdin gelincikler açarken.
Gönlümü terk eyledin ebedi bir kedere;
Sevdanýn þarabýný ellerinden içerken.
Vuslatý düþler iken firkate döndü yolum.
Öyle bir kýrýldý ki hem kanadým hem kolum.
Yapayalnýz kalýnca þaþýrdým saðým’ solum’;
Sen ardýna bakmadan uzaklara göçerken.
Sahte duygu katili mesafeyi güldürdün.
Henüz bahar ayýnda saçlarýmý soldurdun.
Hüzünleri sineme kurþun gibi doldurdun;
Etrafýnda pervane olup her dem uçarken.
Çýnlamasýn kulaðým adýmý anma sakýn!
Her iki cihanda da olma sen bana yakýn.
Çekeceksin elbette cezasýný firakýn;
Rüzgâr ekip sonunda fýrtýnayý biçerken.
Belli ki inanmýþsýn bir melunun sözüne,
Bu sebepten bir baþka ateþ düþmüþ özüne.
Dilerim çok yakýnda toprak dolar gözüne;
Yâd ellere neþeyle gülücükler saçarken.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.