Üşüyorum

Senin çaldýðýn þarkýlarý dinliyorum,
Sana ait zamanlardan....
Eriþemediðim kadar uzak,
Küçücük bir pencerede
Tutsak bakýþlarýmla.
Ýçimde yokluk savaþlarý....
Yok olma korkusu deðil;
Yokluðunun acýsý, yüreðimdeki.
Üþüyerek bakýyorum pencerene....
Gözlerimdeki yaðmurlara karýþýr,
Titreyen dudaklarýmdaki yakarýþlarým.
Üþüyorum..üþüyorum ve korkuyorum..
Küçücük bir çocuk gibi.
Hayat denilen canavarýn,
Kocaman aðzýnda yutulmaya hazýr
Bir kýrýntýyým sadece.
Öyle yalnýzým ki hala;
Çaldýðýn þarkýlara sýðýnýyorum çaresizce....
Bir güzel söz duyup..
Uzanacak bir el bulmak istercesine.
Yoksun..yoksun....yoksuunnn.........
Boþ gözlerle bakýyorum pencerene,
Seni görmek istercesine.
Senin çaldýðýn þarkýlarý dinliyorum..
Herbirini kaçýncý kez dinledim hatýrlamýyorum..
Sana ait bir zamandan..
Küçücük bir pencerede
’Tutsak’ kalmýþ bakýþlarým....
Yokluða..hiçliðe..yaþanmamýþlýklara..
Sonra baþýmý öne eðip,
Razý oluyorum kimsesizliðime.
Fýrtýnalar kopsa hiç dinmeyen....
Öyle bir üþüsem ki;
Tatlý bir rüyaya dalar gibi....
Bir daha gözlerimi açmasam acýlara....
Üþümüþtü sevgisizlikten....
’Donmuþ’! ....
Deseler beni bulduklarýnda..
Tüm þarkýlar sussa....
Bir daha çalýnmamak üzere..
Býrakýn ýsýnmayayým artýk...yoruldum..
’ÜÞÜMEK’ istiyorum.

Leyla Altýnbaþak Kayan



Sosyal Medyada Paylaşın: