nasýlda yoruluyor insan
nasýlda yalnýzlýða düþüyor
girdap gibi bir þeyler çekiyor karanlýða
kendinden kaçmak geliyor
kendini daðlara vurmak
ve sýðýnmak bir vadinin sisleri arasýna
cemreler düþürmek suya havaya topraða
çekip almak yaðmurdan
ve güneþten
baþaðý büyütecek ilhamý
ve arýnmak üzerine el deðmemiþ sulardan
bulutlardan
yavaþ yavaþ aldanmadan
tomurcuk açmak kardan sonra
rayihalar saçmak börtü böceðe
bahar olup dönmek yeniden ovaya
tatlý bir meltemle geçmek
teninden yörük kýzýnýn
sonra bir deniz bulunur nasýlsa
nasýlsa bir liman
sýkýþmýþ koylar arasýna
dalgalar dövüyor kalbimi
derinlerde vurgun saati
martýlar uçuyor belli belirsiz
ayýþýðý týrmalýyor gözlerimi
sensiz nasýl ölünür bilsem
nasýl tutunurum suya
buluta yaðmura ve sise
yorgunum takatim yok
ellerim çarmýha gerilmiþ
yokluðun kalbimin derin aðrýsý
Orhan Bektaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.