Yaşamak Dediğin
Kalmadý hayattan alacaðým,
Yaþadýðýmýn tek kanýtý gözyaþlarým.
Aç susuz bir de sevgisiz,
Kurda kuþa yem....onurum var
Birde isimsiz sevgiler yüreðimde.
Belki yuvam diyeceðim
Bir yerim de olmayacak....
Utanmadan hayat diyorlar buna!..
Ben utanmýyorum..utanmayacaðým,
Yüzüm ak..alným açýk....ya siz!
Bir insanýn bitiþini izleyenler
"Dayan" diyorlar "yaþamalýsýn"
"Tutun"..istiyorsan....etinden kanýndan, hayata
Bir can kalmýþ içimde..
Birde nedensiz sevgiler..tüketen benliðimi.
Çare denilen buysa eðer....
Beni sevmeyene boyun eðip,
Sunmaksa bedenimi....
Ne yuvam olsun ne bir lokma aþým.
Bana sunmayýn böyle hayatý,
Bu kadar ucuz mu yaþamak dediðin.
Ölüm bile kolay gelir..
Yalan gelir insanlara bu garip halim..
Karný tok, sýrtý pek insanlara.
Görüpte düþeceðimi....
Denizde deðil hatta..
Bataklýklarda boðulacaðýmý bile bile..
Yýlanlara sarýlmamý bekliyorlarsa..
Hala susuyorlarsa öylece....
Suçlu görecekler yinede beni,
Yenik düþersem yaþamaya..
"Korkaktý" bir de "günahkar" oldu....
Aklanacaklar böylece,
Rahatlayacak sol yanlarý..
Sol yanlarý sýzlar mý bilmem?
Bir can kalmýþ içimde..
Bir de içimdekilerin yarasý.
Bu kadar ucuz deðil "yaþamak" denilen.
Kalmadý hayatla bir alacaðým....
Yaþadýðýmýn son kanýtý,
Dökülen gözyaþlarým........
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.